پریناز...تولد دوباره عشق

پریناز قشنگم....فرشته مهربونم....4 سال پیش در همچین روزی قدم به خونه دل ما گذاشتی و به زندگیمون صفا و گرما بخشیدی.چقدر از بودنت و وجود معصومت احساس در اوج بودن دارم.دخترکم عاطفه تو بزرگترین و لذت بخش ترین سرمایه زندگی من و باباست.هر "دوستتون دارم" گفتنت ،ضربان قلب ما رو بالا می بره و امید به زندگیمون رو بیشتر.خدا وجود نازنینت رو از بلاها و غم ها دور کنه و به ما کمک کنه تا هنر خوب زندگی کردن رو بهت یاد بدیم...کلمه ها یاریم نمی کنه که عمق احساسمو بهت بگم ولی اشک چشمام شاهده بر عاشق بودنم... ...

بعد از یه مدت کار فشرده و درگیری های ذهنی شدید،احتیاج زیادی به یه سفر خوب داشتیم.شرایط مهیا شد و رفتیم مالزی.خیلی خیلی خوش گذشت و همه جوره عالی بود.پیش از سفر چون پیش بینی می کردم که پریناز طبق معمول راه نمیاد و همش تنبلی میخواد بکنه رفتم و یه کالسکه عصایی واسه نی نی مون خریدم!!!و چقدر کار عاقلانه ای کردم چون اونجا بیشتر جاهای گردشی رو خودمون می رفتیم و وابسته به تور نبودیم برا همین هم پیاده روی زیاد بود هم مسیر های متعدد.و باوجود کالسکه پریناز آرامش زیادی داشت ما هم راحت تر بودیم.قبل سفر همه مسیرها و نقسه ها رو در آورده بودم و انگار سفر دومم بود بس که اطلاعات داشتم!هوا هم خیلی خوب بود و بیشتر از گرما ،شرجی بودنش برامون جدید بود که اونم رو...